دلم درد نگرفت ،
حبیب نگران شدم چرا درد نگرفت .
بایگانی
- آبان ۱۳۹۴ (۱)
- مهر ۱۳۹۴ (۷)
- شهریور ۱۳۹۴ (۱۲)
- مرداد ۱۳۹۴ (۱۰)
- تیر ۱۳۹۴ (۵)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۱)
- فروردين ۱۳۹۴ (۴)
- اسفند ۱۳۹۳ (۲)
- بهمن ۱۳۹۳ (۳)
- دی ۱۳۹۳ (۱)
- آذر ۱۳۹۳ (۴)
- آبان ۱۳۹۳ (۳)
- مهر ۱۳۹۳ (۴)
- شهریور ۱۳۹۳ (۵)
- تیر ۱۳۹۳ (۱)
- آذر ۱۳۹۲ (۲)
- آبان ۱۳۹۲ (۱)
- شهریور ۱۳۹۲ (۹)
- مرداد ۱۳۹۲ (۱۱)
- تیر ۱۳۹۲ (۸)
- خرداد ۱۳۹۲ (۲۰)
- ارديبهشت ۱۳۹۲ (۶)
آخرین مطالب
- ۹۴/۰۸/۰۳خلق را تقلیدشان بر باد داد
- ۹۴/۰۷/۱۲همین شب شب شب...
- ۹۴/۰۷/۱۰عینک عینک
- ۹۴/۰۷/۰۹نه من خدا هستم نه تو
- ۹۴/۰۷/۰۶راستکی راستکی
- ۹۴/۰۷/۰۴عاشق نشوید ، تلاش کنید
- ۹۴/۰۷/۰۴مهاجرت
- ۹۴/۰۶/۳۰سفر باید کرد
- ۹۴/۰۶/۲۱بمیرد انکس که ارزویی در من میکشد
علی جان بگو ،
علی چه کنیم که غم از چهره برود ؟
اصلا بیخیال این موضوعات، خدا خودش بر تخت قضاوت نشسته ، مگر نمی گوید عادل است ما حرص چی رو بخوریم؟
بیا همه چیز بریزیم پای عدالت ، خودمان را از بند این همه تفسیر های به جا و نابه جا خلاص کنیم.
بگوییم قسمت نبوده ، بگوییم ارث بابات بوده...
این دست به قلم نشدن واقعا چیز گندی است ، تمامی خاطرات و ناگفته های آدمی را به گنداب نابودی می کشد،
نابودی و فراموشی
علی جان بگذار سختی ها تو را بتراشند ولی نگذار تیز و تلخند کنند...3
روزی به جایی می رسید که رنگ دنیای اطرافتان کمی تغییر می کند ، ساعت ها دیگر به یک واحد حرکت نمی کنند ، گاهی بسیار آرام و گاهی بسیار سریع ، دیر و زود می شود و از دست ما کاری بر نمی آید ،
روزی به جایی می رسید که سلام دیگران هم برایتان می شود حس زمخت دلتنگی و نخواستن ،
می گویند روزی روزگاری پیرمرد نیکو و پارسایی داس خود را گم کرده بود ، ظن و شک خود را به پسر همسایه برد و او را روزها زیر نظر گرفت ، تا مطئن شود که او دزد داس بوده ، چون دوست نداشت تهمتی ناروا به کسی بزند.
در طی این روزها او پسر همسایه را مشکوک ، خاطی ، و کاملا هول یافت و ظن خود را به یقین برد.
طی همان روز ناگهان داس خود در میان بوته زار یافت ، ولی همچنان پسر همسایه زیر نظر گرفت ،
متوجه شد که او همان کارهای گذشته را تکرار می کند ولی اینار اصلا حرکت ها پسر در نظر او مشکوک ، عمدی و هول نیامدند.
+اینکه جوان باشیم در تلاش رسیدن به هزاران آرزو، اینکه در پی مراعات همه چیز باشیم ،کار درست وصحیح ست ،
+گاهی این فقط حس ماست و با حس ما ، پسر همسایه دزد نمی شود.
+ فرقی ست میان رو بازی کردن و این حس که " خب من رو بازی می کنم و این زمان ، در دل آن دارم که حوصله تعارف و حاشیه ندارم تا اطلاع ثانوی خستم و کار ندارم کسی می میرد یا زنده ست"
+ولی اینکه ،بخواهیم هوای همه را حفظ کنیم و همه از ما در همه حال راضی باشند و در عین حال گمان کنیم همه چیز را فهمیده ایم در عین حال اینکه هیچ قضاوت شخصی نکرده ایم ، امکان پذیر نیست .
+ما سعی خود را باید کنیم ، ولی گمان نکنیم که سعی ما دلیل عالی بودن ماست ،
گاهی می دویم می دویم می دویم اما حواسمان نیست جاده را به عکس انتخاب کرده ایم.
می دانم زندگی روزهای خوش و روزهای طاقت فرسایی برا شما رقم می زند، همانطور که برای دوست دور شما و پدرتان و تمامی غریبه هایی که نمی شناسیدشان رقم زده، وشما عمق رنج آن ها هرگز ندیدید .
زندگی درد و شادمانی را توام با هم دارد ، ولی خب نه با یک نسبت ،
در میان این افت و خیز ها مراقب باشیم عزت نفس و شخصیت ِ اطرافیان ما بازیچه ی رنج های دوره ای زندگی ما نیستند،
+در منجلاب سختی ها ، خاشع بودن چیز آسانی نیست ، ولی روح شما را خواهد ساخت.
هنوز به دنیا نیامده بود که فهمید بیمار شده است. اینطور می گفتند، می گفتند مریض به دنیا آمده ست و حتی توجیح نامگذاری اسمش هم همین مرض و درد بی درمونش بود.
مرض دارد . وقتی دیدمش وقتی شناختمش فهمیدم بی راه هم نمی گفتند که مرض دارد،
مرض دارد که به تمام اعتماد ها پشت کرده ، مرض داشته ست که بر می گردد راست راست به چشم هایت زل می زند می گوید : دلتنگم .
همش بهانه ست و او حرّاف بهانه جوی خوبی ست ، می گوید : "من اینجور به دنیا اومدم ، کاریش نمیشه کرد"
میدانید چیست؟ میخواهم سر به تنش نباشد وقتی اینجور برایم بهانه می تراشد. میخواهم کاری بکنم که بفهمد من و دنیا دیگر حوصله آدم هایی که مرتب می گویند : "من همین م میخای بخواه نمیخای نخواه" را ندارد. میتواند برود ، خسته کردن شاخه دم ندارد.
+ علی او را با سردرد های جدیدش رها کرده ام.
علی برایت آرزو های دور دراز داشتم آرزوهایی از جنس شادترین روزهای بارانی ،
آرزوهایم از برای آن نبود که بدانم خوشبختی از توست ،دانسته ام خوشبختی تعبیر وسیعی دارد که با یک اتفاق معنی نمی شود ، آرزو هایم برای آن بود که بدانم عشق ماندنی ست، اصالت دارد، و اگر بنده مخلص عشق باشی ، کامت را شیرین خواهد نمود.
دیدی که نشد ، برایت عزاداری خواهم کرد .
گفتند خسته تر از انیم که با عشق بمیریم و بدان که به تذویر نوشتند این جمله را ، ولی تو میتوانی تعبیرش کنی.
علی جان تو عشق را خواندی و طوفان خنده ها ... گفتی می مانم و طوفان خنده ها...
علی جان سیاه پوش عشق، آرزوهای بزرگم برایت بر باد رفته شده اند ، دست شومی دارد این صبوری ، آن هم میام این همه همهمه و شلوغی امروز.
همه قصه ها کارگردان می خواهند، نداریم.
اینجا فقط سیاهی لشکر آماده حرکت هستند.
مابقی رفتند.
این داستان کاملا واقعی است،
گاهی می توانم بی وقفه روز ها روز ها خیال بافی کنم،
و بعد روز ها روزها ورم بگیرم که چرا این کار را کرده ام
آدم ها وجه هایی عجیب دارند، گاهی بی دلیل تا مرگ نیز جلو می روند تا سر نهایت عشق و تنهایی آن هم بی یار در کنارشان، ولی وقتی کسی یا چیزی را نانوشته وارد زندگی ات میکنی و ندیده برایش نقاشی میکشی، باید بداند نادیده و نانوشته نیز از زندگی اش می روی.
+رفتن را بیاموز بی من