خوباختگی تکیه گاه صندلی را به ترک های پایه میز فروخت.

فردای روزی که خود را باختم ، برای تجدید خود به سراغ مابقی افراد رفتم ، و آنروز آنان را تحلیل میکنم و با بی حیایی و بدون تلاش برای جستجوی مقصر ، آنها را ضعیف ، دم دست و احمق میخوانم، و خودم را اینگونه توچیح میکنم ، گویی اب سردی بر سرم میریزند و خنکم میکنند در این بیابان در به در

میم مثل سگ

نِگه به من نکن ، که خواهی گفت او هیز است، که با تمام زمختی ام ، به سوی چشمان اعتقاد دارم که میتوانند چشمان مثل سگ دروغ بگویند، مثل سگ.

جمع شد

زندگی ما هم شده است ، شل کن سفت کن، بازی درآورده ایم. +خدا نکند دل هوای کسی را بکند.

به سمت exit

بریم بیرون ، تو دنیا وایستیم.

پایانش

تو را دوست دارند ، اما شریک نخواهند گرفت ، به تو می گویند خوبی و برای آن ها شادی می آوری ، اما بعد ها خواهی فهمید که سرگرمی هم شادی آور است.

ریختم بیرون

میگه : آخه توهم مگه میتونی نیمه پر لیوانی ببینی؟    میگم : آره ،    میگه : !؟ میگم : آخه خودم نصف دیگه شو خالی کردم.

مرا دیگر گونه خدایی می بایست.

من بی نوا بندگکی سر به را نبودم ، و راه بهشت مینویِ من ، بزوع طوع و خاکساری نبود ، مرا دیگر گونه خدایی می بایست ، شایسته ی آفرینه ای که نواله ی ناگزیر را گردن کج نمیکنید، و خدایی دیگر گونه آفریدم ، دریغا شیرآهن کوه مردی (آ) که تو بودی، و کوه وا ر پیش از آن که به خاک افتی ، نستوه و استوار مُردی، امَا ، اما نه خدا نه شیطان ، سرنوشت مرا بتی رقم زد که دیگرانش می پرستیدند.                                                                                                                           شاملو

دررو

اگر نتوانستید متقاعدش کنید ، وجدانش را بخوابانید ، لعنت بر شما، لعنت بر شما.

ویرانی

سخن از " هیچ گفتن " و " ویرانی " ، جزء چند کلمه و جمله ی بی ربط و و جابه جا چیز بهتری برجای نمیگذارد، روزم به مرور میرود، همین