بعضی از آدم ها این مدلی هستند که دوست دارند فرت فرت بهشان ثابت شود دوستشان داریم.
دوست دارند از هر قضیه بی سر و ته یک موضوع با ژانر احساسی بسازند ، و قضیه را به آنجا بکشانند که آآآهااااا این اتفاق به من ثابت کرد که تو اینطور آدمی بودی و من همین الان تو رو شناختم.
خواسته یا ناخواسته یک جنگ می سازند، وسط جنگ هم که انتظار شیرینی و خنده و لحن خوش و عزیز دلم... که نمی رود، بحث هم متعلقات خودش را دارد. آنگاه از آب گل آلود ماهی می گیرند و یک استدلال مزخرف احساسی هم می کنند و می گویند بسه بسه همه چیز روشن شد و می روند البته مثلاااا قهر نمی کنند و فقط می روند . (که ما سکوت نیاز داریم).
نمیدانم واقعا! که چی بشه! یک بار می گویی دوست دارم و تمام فهمید فهمید نفهمید هم الاغی از خودش است ، تکرار گفتن محبت و الکی بیان علاقه و قلب و بوس هزار کوفت و زهرمار بدون اینکه وقت بزاریم و از افکار و احساستمان ، کارهایمان ، دغدغه هایمان و خستگی هایمان ، کتاب هایمان و چیزهایی که مارا شگفت زده می کننئ برای کسی بگوییم حتی در این حد که اینکه بگوییم کلافه ایم ، الکی نقش بازی کردن است و علاقه ای اجباری ست. این تکرار واقعا کار مسخره ایست ، اینکار به لودگی گرفتن دوستی و محبت است.
+مسموم همچین روابطی نباشید.
بایگانی
- آبان ۱۳۹۴ (۱)
- مهر ۱۳۹۴ (۷)
- شهریور ۱۳۹۴ (۱۲)
- مرداد ۱۳۹۴ (۱۰)
- تیر ۱۳۹۴ (۵)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۱)
- فروردين ۱۳۹۴ (۴)
- اسفند ۱۳۹۳ (۲)
- بهمن ۱۳۹۳ (۳)
- دی ۱۳۹۳ (۱)
- آذر ۱۳۹۳ (۴)
- آبان ۱۳۹۳ (۳)
- مهر ۱۳۹۳ (۴)
- شهریور ۱۳۹۳ (۵)
- تیر ۱۳۹۳ (۱)
- آذر ۱۳۹۲ (۲)
- آبان ۱۳۹۲ (۱)
- شهریور ۱۳۹۲ (۹)
- مرداد ۱۳۹۲ (۱۱)
- تیر ۱۳۹۲ (۸)
- خرداد ۱۳۹۲ (۲۰)
- ارديبهشت ۱۳۹۲ (۶)
آخرین مطالب
- ۹۴/۰۸/۰۳خلق را تقلیدشان بر باد داد
- ۹۴/۰۷/۱۲همین شب شب شب...
- ۹۴/۰۷/۱۰عینک عینک
- ۹۴/۰۷/۰۹نه من خدا هستم نه تو
- ۹۴/۰۷/۰۶راستکی راستکی
- ۹۴/۰۷/۰۴عاشق نشوید ، تلاش کنید
- ۹۴/۰۷/۰۴مهاجرت
- ۹۴/۰۶/۳۰سفر باید کرد
- ۹۴/۰۶/۲۱بمیرد انکس که ارزویی در من میکشد
اگر ترسو و محافظه کار هستید بدانید ابدا عاشق نیستید، انسان های محافظه کار و خودخواه فقط خواهان عشق هستند ولی عاشق نمی شوند.
بعضیا هستن با کلمات زندگی می کنن تو حروف غرق می شن و یادشون میره زندگی کنن و زنده باشن.
بعضیا با حرف راضی می شن اروم میشن، عصبانی میشن با حرفا می تونن قضاوت کنن و تصمیم بگیرن .
+نمیگم حرفارو نادیده بگیریم، مهم ترین چیز عمل ، اگه کسی در عمل سعی می کنه نباید با یه حرفش گله بگیرید.
+ این کار شدیدا مخرب ه.
بعضیا هستن با کلمات زندگی می کنن تو حروف غرق می شن و یادشون میره زندگی کنن و زنده باشن.
بعضیا با حرف راضی می شن اروم میشن، عصبانی میشن با حرفا می تونن قضاوت کنن و تصمیم بگیرن .
+نمیگم حرفارو نادیده بگیریم، مهم ترین چیز عمل ، اگه کسی در عمل سعی می کنه نباید با یه حرفش گله بگیرید.
+ این کار شدیدا مخرب ه.
داشتن دوست جدید ، یافتن اون خیلی جذاببه. کشف یه آدم جدید و گفتن نا گفته ها و متقابلا برای دیدن و شنیدن خیلی قشنگه بهت دید میده بهت دنیای ادم های دیگه رو نشون میده من از یاد گرفتن و دیدن لذت می برم.
ولی بعضیااا انگار زندگیشونو طوری طی کردن که هر قدم که رفتن جلو با خودشون گفتن بابا بیخیالا بابا بیخیالاا و بعدش اون قدم اون لحظه رو کنار گذاشتن و رفتن سراغ قدم بعدی و تکرار همین رفتار.
قدم به قدم می رن تا می رسن تو یهروز خوب تابستونی به هم صحبتی با شما؛ اونوقته که جلو پای شما یه سکوت زهرماری تقدیمت می کنن چون تمام گذشته رو با بیخیال بیخیال رد کردن و حرفی راجب گذشته کنار گذشتشون نیست که بخان بگن.
آدم های سود جویی در اطراف هستند که سعی می کنند از کوچکترین نکته بر علیه ما استفاده کنند و اسم خودشان را نیز گذاشته اند : تیز، حواس جمع. من می گویم یه قورباقه عقده ای کرییییه .
کافی ست کمی به آن ها فرصت بدهید یعنی مسئله نه چندان عمومی را بیان کنید یا راجع به یک موضوع شخصی با طنز و شوخی بگویید یا حرفی بزنید ؛ آن ها هم با خنده سریعا یک متلک نثارتان می کنند و ادامه خنده را می گیرند و با خود فکر می کنند که حقیقت همیشه وجود دارد و آن ها توانسته اند آن را در ظرف طنز بسیار نغز بیان کنند. و چقققدر هم با خود حال می کنند.
+همیشه موقع صحبت و مذاکره به یاد بیارد طرف مقابل شما یک ساده لوح نیست ، او نیز شعور دارد هوش دارد می تواند فکر کند و بسنجد.
اگر دوست داشتید فرد کاملی باشید ، لطفا راجب انتظارات خود از دیگران فکر کنید. عکس العمل ها و واکنش ها و برخورد دیگران در مقابل حرکات ما، گاها مطابق مزاج ما نمی باشد ،برایتان چند مثال می زنم اتفاقی افتاده و ما انتظار داشتیم که همراه ما " جور دیگری بگوید ، کاری دیگری بکند ، حرف دیگری بزند ، از حرف هایمان فلان چیز را برداشت کند و راجب آن بپرسد و از فلان چیز رد شود (خیلی انتظار مسخریبه )".
این انتظارات را در قلب خود داریم و سپس در پاسخ به انتظاراتمان هم می خواهیم برای ما "ساعت ش را عوض کند، یا مهربان تر شود و یا من بعد لطیف تر و صمیمی تر پاسخ بدهد و یا خوب تر بیان کند ،و یا فلان ساعت نخوابد، فلان دقیقه باشد و فلان موقعیت را بسنجد ...فلان جا حامی باشد و فلان جا تنهایمان بگذارد" .
بیایید کمی راجب انتظارتمان از دیگران فکر کنیم،دقت کنید انتظارات ما با آنچه که دوست داریم دیگران برایمان انجام دهند فرق دارد. اگر با حادثه یکی شدن انتظارتمان با علایقمان مواجه شدیم ،نیک بدانیم دیگران از هم صحبتی با ما رنج خواهند برد .
+ما خواسته و ناخواسته انتظاراتمان را در رفتارمان نمود می کنیم و در سردی و گرمی رفتار ما ، یا خستگی و شادابی تاثیر می گذارد .
می دوند کدوم آدم ها، خیلی سخت می تونن آدم بشن؟ ، اونایی که با خودشون فکر می کنن خیلی آدمن.
+اسم خریت و ادا و اطوار و جدی بودن و تریپ برداشتن رو هم می زارن غرور .
+لازم به ذکر که، غرور بخاطر کارهای کرده و موفقیت ها بدست میاد نه اینکه خدا روی پیش فرض آدم ها غرور نصب کرده باشه.
ما بیشتر از آنچه که فکر می کنیم از حرف ها و کارهای دوستانمان تاثیر می پذیریم، بخصوص کارهایی که برای ما انجام می دهند زیرا بسیار خوانا تر از هر جمله ایست. بخصوص در من، که برای تمام تلاش های دوستانم ،برای زندگی شان و کتاب هایی که خوانده اند و تمام خستگی ها و دلتنگی شان ارزش قائل بودم.
خیلی ها می گویند که در قبال حرف ها گارد می گیریم؛ درست اما افراد ناچیزی این کار من به دید اینکه " به حرفای ما گوش میده توجه میکنه و بحث می کنه چون میخاد در آخر حرفای اصلاح تر و کامل تر براش بمونه ، چون حتی به جزئیات حرف های طرف ما فکر می کنه" نگاه کردن . دوستان ما بیشتر از اونچه که میدونیم و می دونن به ما درس می دن .
+هیچ وقت فکر نکنید با تایید خالی یا گفتن شاید، اره، بله و اوهوم کاری بیشتر از له کردن انجام دادید.
+ دوستانم کاری کردند که من کم حرف نشوم ولی خووووب منو نا امید کردند.
+فعلا وبلاگ نویسی رو اینطور ادامه دادم.
+12 شهریور
به فرض که من از غصه و درد تمام خیانت ها بسیار خوشم می آید ،و فاحشه های جسمی را بسیار بیشتر از مردم سر نانوایی دوست دارم و برایشان بیشتر احترام قائلم، چه فایده که من در هر صورت نه پولی برای خرید نان دارم نه زن . دل خشک کرده ام به سنگ فرش های پیاده رو خیابان، با این قانون که : خط ها نه!.
و آن ها را بدون گذاشتن پا بر روی خط هایشان گذر می کنم و سپس خودم و تمام آدم های بی قانون در حال عبور از پیاده رو را به دسته های حواس پرت و مُخطی و پفیوز تقسیم می کنم،
دنیای سختی از آب در نمی آید فقط کمی ، زندانبان کم دارد.
